1. انتخاب نادرست نوع هبلکس

اشتباه: استفاده از نوع نامناسب هبلکس برای پروژه (مثلاً هبلکس با دانسیته پایین در مکان‌های مرطوب).
راهکار:

• مشاوره با کارشناس فنی یا مهندس پروژه برای انتخاب هبلکس متناسب با شرایط محیطی (داخلی، خارجی، باربری، غیر باربری).

• خرید هبلکس از تولیدکنندگان معتبر که استانداردهای لازم را رعایت می‌کنند.

• توجه به برچسب و مشخصات فنی هر بلوک و تطابق آن با نیاز پروژه.

2. عدم رعایت ضخامت و اندازه دقیق بلوک‌ها

اشتباه: استفاده از بلوک‌های هبلکس با ابعاد ناصحیح یا ضخامت غیر استاندارد.
راهکار:

• اندازه‌گیری دقیق ابعاد بلوک‌ها قبل از اجرا.

• استفاده از بلوک‌هایی با استانداردهای سایز و ضخامت مشخص.

• اگر نیاز به برش است، استفاده از ابزار تخصصی مانند اره هبلکس برای برش دقیق.

• کنترل و تنظیم ضخامت ملات برای جلوگیری از ایجاد درزهای بزرگ.

3. اجرای نامناسب ملات و نحوه چسباندن بلوک‌ها

اشتباه: استفاده از ملات غیر استاندارد یا اجرای نامناسب آن (مثلاً ملات خشک یا خیلی رقیق).
راهکار:

• استفاده از ملات مخصوص هبلکس یا چسب‌های آماده با فرمولاسیون دقیق.

• اجرای ملات با ضخامت یکنواخت (معمولاً ۳ تا ۵ میلی‌متر).

• استفاده از ماله مناسب برای پخش یکنواخت ملات روی سطح بلوک.

• چسباندن بلوک‌ها در شرایط خشک و تمیز، بدون گرد و غبار یا رطوبت زیاد.

4. برش و حمل ناصحیح بلوک‌ها

اشتباه: استفاده از ابزار غیر مناسب برای برش یا حمل نامناسب که باعث ترک خوردگی می‌شود.
راهکار:

• استفاده از اره هبلکس یا ابزار برش الماسه مخصوص برای برش دقیق و تمیز.

• حمل بلوک‌ها با دقت و استفاده از دستکش و تجهیزات محافظ.

• جلوگیری از پرتاب یا ضربه زدن به بلوک‌ها در هنگام جابجایی.

• نگهداری بلوک‌ها در جای خشک و صاف.

5. عدم رعایت زمان خشک شدن ملات

اشتباه: ادامه کار روی بلوک‌ها قبل از خشک شدن کامل ملات باعث کاهش چسبندگی و استحکام.
راهکار:

• صبر کردن حداقل 24 ساعت برای خشک شدن ملات قبل از اعمال بار یا انجام مراحل بعدی.

• در شرایط آب و هوایی مرطوب یا سرد، زمان خشک شدن را بیشتر در نظر بگیرید.

• جلوگیری از رطوبت‌زدگی یا باران در مراحل اولیه خشک شدن.

6. عدم عایق‌بندی مناسب در برابر رطوبت

اشتباه: عدم استفاده از لایه‌های ضد رطوبت که باعث جذب آب و تخریب بلوک‌ها می‌شود.
راهکار:

• اجرای لایه‌های ضد رطوبت (ایزوگام، قیرگونی یا پوشش‌های نانو) در کف و دیوارهای خارجی.

• استفاده از رنگ‌ها و پوشش‌های ضد آب و مقاوم به نفوذ رطوبت.

• حفظ فاصله بین زمین و پایین‌ترین بخش دیوار برای جلوگیری از جذب رطوبت از کف.

• اجرای زهکشی مناسب اطراف ساختمان.

7. اجرای نادرست اتصالات و تکیه‌گاه‌ها

اشتباه: ایجاد اتصالات ضعیف بین هبلکس و دیگر مصالح باعث ترک خوردگی و کاهش پایداری می‌شود.
راهکار:

• استفاده از بست‌ها و اتصال‌دهنده‌های مخصوص هبلکس و فلز.

• اجرای ملات تقویت شده یا چسب‌های مخصوص در محل اتصالات.

• اطمینان از تراز بودن و درست قرارگیری بلوک‌ها در محل اتصالات.

• نظارت دقیق کارفرما یا مهندس ناظر در مرحله اجرا.

نتیجه‌گیری

رعایت این نکات و راهکارها باعث افزایش دوام، استحکام و کیفیت ساخت با هبلکس می‌شود. همچنین به کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری در آینده کمک می‌کند. اگر هر بخش نیاز به توضیح بیشتر یا نمونه‌های عملی دارد، خوشحال می‌شوم بیشتر راهنمایی کنم.