وال پست چیست + انواع والپست

وال پست‌ها (Wall Post) عناصری هستند که توسط آن‌ها دیوارهای غیرسازه‌ای مقاوم سازی می‌شوند تا در مقابل نیروهای جانبی (نیروهای وارده به ساختمان در هنگام وقوع زلزله، باد شدید یا حوادث مشابه) استحکام لازم را داشته باشند. این عناصر در زمان وقوع حوادث مختلف که ممکن است باعث وارد شدن نیروهای جانبی به ساختمان باشند نگه دارنده دیوارها یا عناصر غیرسازه‌ای دیگر هستند و از تخریب آن‌ها جلوگیری می‌کنند.

تاریخچه استفاده از وال پست

در دهه‌های اخیر در کشور ایران زلزله‌های فراوانی رخ داده است. در بسیاری از این زلزله‌ها بسیاری از تلفات جانی و مالی وابسته به تخریب اجزای غیرسازه‌ای بوده است. در یک ساختمان حدودا 30 درصد هزینه ساخت مربوط به سازه اصلی و 70 درصد آن مرتبط با اجزای غیرسازه‌ای می‌باشد. طبق تحقیقات انجام شده در زلزله‌های اخیر نیز حدود 70 درصد تخریب ساختمان‌ها مرتبط با اجزای غیرسازه‌ای و حدود 30 درصد آن وابسته به سازه اصلی بوده است. در نتیجه نیاز به مقاوم‌سازی اجزای غیرسازه‌ای به شدت احساس می‌شده است. البته والپست که در واقع المان نگه‌دارنده دیوارهای غیرسازه‌ای به شمار می‌رود المان جدیدی نیست و در قبل نیز در ساختمان‌ها به کار می‌رفته است. اما تلفات زلزله‌های اخیر نشان داد که نوع استفاده از این المان صحیح نیست و کارایی لازم را ندارد. زلزله‌ای که در کرمانشاه در سال 1396 رخ داد نمونه‌ای محرز از عملکرد نامناسب وال پست‌ها در ساختمان بود. در نتیجه در سال 1396 پژوهش و تحقیقات در رابطه با روش اجرای صحیح وال پست شدت گرفت و نتیجه این تحقیقات منجر به انتشار پیوست ششم استاندارد 2800 توسط دفتر مقررات ملی و کنترل ساختمان و مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی شد. در این پیوست نکات تکمیلی و جزئیات اجرایی درباره چگونگی صحیح اجرای والپست آمده است. امروزه استفاده از وال پست‌ها در ساختمان‌هایی که بنا می‌شوند اجباری است و دیتیل اجرایی آن‌ها باید مطابق آیین نامه‌های مقررات ملی ساختمان ایران صورت گیرد. در این مقاله به طور خلاصه اطلاعات لازم درباره والپست و نکات لازم برای اجرای صحیح آن‌ها طبق آیین نامه‌های مقررات ملی ساختمان را بیان کرده ایم.

هدف اجرای وال پست

در زمان وقوع زلزله یا باد شدید به یک ساختمان نیروهای جانبی (نیروهایی که در راستای موازی سطح زمین قرار دارند) وارد می‌شوند. این نیرو‌ها باعث می‌شوند که سازه اصلی و اجزای غیرسازه‌ای در اثر آن‌ها به حرکت وادار گردند. این در حالی است که اگر هر جزء را به تنهایی در نظر بگیریم، سختی و نوع مصالح به کار رفته در سازه اصلی و اجزای غیرسازه‌ای با هم متفاوت هستند. در نتیجه رفتار هر یک از این دو جزء در مقابل اعمال نیروی‌های جانبی رفتار یکسانی نخواهد بود. در صورتی که اجزای غیرسازه‌ای و سازه اصلی به صورت مقید به هم دیگر پیوسته باشند (مسأله‌ای که در اجرای وال پست‌ها به صورت سنتی ایجاد می‌شد) نیروهای مختلفی که از سازه اصلی مستقیما به اجزای غیرسازه‌ای وارد می‌شد، باعث تخریب آن‌ها می‌گشت. علاوه بر این به واسطه اتصال یکپارچه اجزای غیرسازه‌ای و سازه اصلی در زمان اعمال نیروهای جانبی بار و سنگینی اجزای غیرسازه‌ای باعث می‌شد که سازه اصلی آسیب‌پذیرتر شده و امکان تخریب بیشتری داشته باشد. برای رفع این مشکل از والپست با دیتیل اجرایی جدید استفاده می‌کنیم. می‌توان به طور خلاصه گفت که اجرای وال پست به روش جدید دو اثر مهم و سودمند زیر را دارد:

• وال پست‌ها اتصال دیوار غیرسازه‌ای را به سازه اصلی را فراهم می‌کنند. به عبارت دیگر اکثر دیوارهای غیرسازه‌ای از طریق والپست‌ها به سازه اصلی متصل می‌شوند (به غیر از کف دیوار که مستقیما بر روی سازه اصلی ساخته می‌شود). این اتصال به صورت مقید و غیرقابل انعطاف نیست. در نتیجه آزادی حرکتی کوچکی برای حرکت به طور مستقل برای دیوار فراهم می‌شود که این آزادی حرکت نقش بزرگی در حفظ ثبات دیوار دارد. ضمنا عدم اتصال یکپارچه و مقید دیوار غیرسازه‌ای با سازه اصلی باعث جلوگیری از وارد شدن نیروهای لحظه‌ای شدید از طرف دیوار به سازه اصلی و یا بالعکس در زمان وقوع حوادث می‌گردد. این نیروهای لحظه‌ای که ناشی از بار و لختی دیوار است می‌تواند باعث تخریب سازه اصلی باشد.
• در زمان وقوع حوادث در جهات مختلف به اجزای غیرسازه‌ای نیرو وارد می‌شود. نیروهایی که در صورت عدم مهار می‌توانند باعث تخریب دیوار گردند. استفاده از وال پست با دیتیل جدید باعث می‌شود که این نیروهای به نوعی مهار شوند که دیوار تخریب نشود. نیروهای اصلی وارد بر دیوار نیروهای درون صفحه و خارج از صفحه هستند. در صورت عدم مقابله، هر دوی این نیروها می‌توانند باعث فرو ریختن دیوار شوند. سیستم والپست به دیوار اجازه می‌دهد در جهت داخل صفحه آزادی حرکتی کمی داشته باشد. این آزادی حرکتی اندک باعث می‌شود که از وارد شدن نیروهای شدید بین دیوار و سازه اصلی جلوگیری کند. در نتیجه امکان پایداری هم سازه اصلی و هم دیوار غیرسازه‌ای بسیار افزایش یابد. البته این آزادی حرکتی کم در زمان وقوع حوادث مختلف ممکن است باعث ایجاد ترک‌های کوچک بر روی دیوار شود اما سیستم وال پست به دلیل متصل بودن به سازه اصلی اجازه حرکت بیش از اندازه به دیوار در جهت داخل صفحه را نمی‌دهد و از تخریب آن جلوگیری می‌کند. دیوارهای غیرسازه‌ای در مقابل نیروهای خارج از صفحه نیز آسیب‌پذیر هستند. سیستم وال پست (استفاده از وال پست‌های مختلف و میلگرد بستر یا بست‌های فولادی طبق دیتل اجرایی مجاز) دیوار را تا حد بسیار زیادی در مقابل این نیروها نیز حفظ می‌کند.

انواع وال پست

بر اساس روش به کارگیری، وال پست‌ها به دو نوع عمودی و افقی مورد استفاده قرار می‌گیرند. وال پست‌های عمودی طول دیوار و والپست‌های افقی ارتفاع دیوار را در مقابل نیروهای خارج صفحه محافظت می‌کنند. در عین حال اجازه حرکت اندک در جهت داخل صفحه را به دیوار می‌دهند. برای اجرای مناسب سیستم وال پست برای یک دیوار غیرسازه‌ای باید از انواع مختلف والپست استفاده کرد. انواع مورد نیاز و تعداد مورد نیاز در هر مکان طبق ضوابط بیان شده در آیین نامه‌ها مشخص می‌گردد. به طور کلی انواع مختلف وال پست به صورت زیر هستند:

وال پست کناری یا وادار کناری

وال پست کناری یا وادار کناری یک ناودانی به شکل U است که می‌تواند دیوار را از یک سمت در جهت داخل و خارج از صفحه حفظ نماید. عرض این وال پست کمی بیشتر از ضخامت دیوار غیرسازه‌ای است، چرا که دیوار باید از هر دو طرف در بین لبه‌های ناودانی والپست کناری قرار بگیرد. در نتیجه بسته به دیوارهای مختلف وال پست‌های کناری با عرض‌های مختلف ساخته می‌شوند. طول والپست کناری تقریبا به اندازه طول دیوار غیرسازه‌ای است. بنابراین بیشتر این نوع وال پست‌ها طولی تا حدود سه متر دارند. لبه‌های ناودانی وال پست‌های کناری که بال والپست نام دارند، با طول معمولا 5 سانتی متر ساخته می‌شوند (بعضی از تولید کنندگان اقدام به تهیه والپست کناری با طول بال کمتر می‌کنند. در نتیجه والپست کارایی لازم را نخواهد داشت). بر روی ناودانی وال پست‌های کناری سوراخ‌هایی لوبیایی شکل برای اتصال میلگردهای بستر به آن‌ها وجود دارد. اتصال والپست کناری از بالا و پایین به سازه اصلی انجام می‌شود. این نوع وال پست‌ها هم در سازه فولادی و هم در سازه بتنی قابل استفاده هستند. اتصال وال پست کناری به سازه اصلی باید طبق دیتیل اجرایی مشخص شده در آیین نامه‌ها به صورت دقیق صورت گیرد وگرنه ممکن است به هیچ وجه کارایی مناسب را نداشته باشد. در تمام دیوارهای غیرسازه‌ای از وال پست کناری استفاده نمی‌شود، بلکه تنها در دیوارهایی که شرایط مشخصی دارند این وال پست به کار می‌رود.

وال پست میانی یا وادار میانی

وال پست میانی مقطعی به شکل H دارد. این والپست شکلی شبیه یک تیر‌آهن نازک دارد و با جوشکاری سه صفحه مستطیلی شکل به هم تولید می‌شود. این نوع وال پست در میان یک دیوار غیرسازه‌ای به کار می‌رود. در دیوارهایی که طول یا ارتفاع زیادی دارند والپست میانی در داخل دیوار قرار می‌گیرد و دیوار را در مقابل نیروهای خارج صفحه حفظ می‌کند. در اثر نیروهای خارج از صفحه دیوار مستعد شکم پیدا کردن و سپس ریزش است که این وال پست از این امر جلوگیری می‌کند. عرض وال پست میانی بر اساس ضخامت دیوار غیرسازه‌ای تعیین می‌شود، چرا که دیوار باید در هر دو طرف بین دو لبه والپست میانی قرار گیرد. لبه‌های وال پست میانی در در دو طرف دیوارهای هر دو طرف قرار می‌گیرند و استحکام دیوار را در مقابل نیروهای خارج صفحه افزایش می‌دهند. لبه‌های والپست میانی در هر طرف حدود 5 سانتی متر است. وال پست میانی هم ممکن است به صورت افقی و هم به صورت عمودی استفاده شوند. بر روی وال پست میانی که به صورت عمودی به کار می‌روند سوراخ‌های لوبیایی وجود دارند که برای قرار گرفتن انتهای مفتول میلگردهای بستر به کار می‌روند. دو انتهای والپست میانی اگر به صورت عمودی به کار رود در پایین و بالا و اگر به صورت افقی به کار رود در سمت چپ و راست باید دقیقا مطابق دیتل آیین نامه‌های ساختمانی به سازه اصلی متصل شوند. این نوع والپست نیز هم در اسکلت‌های بتنی و هم در اسکلت‌های فلزی قابل استفاده هستند. در تمام دیوارهای غیرسازه‌ای نیاز به استفاده از وال پست میانی نیست و تنها در دیوارهایی به کار می‌روند که طول یا ارتفاع زیادی دارند. در یک دیوار غیرسازه‌ای ممکن است نیاز به استفاده از بیش از یک والپست میانی نیز باشد.

وال پست منقطع

وال پست منقطع یا ناودانی منقطع شبیه وال پست کناری است با این تفاوت که طول کوتاه‌تری دارد. این نوع والپست معمولا طولی بین 10 تا 50 سانتی متر دارند. اما معمول‌ترین آن‌ها وال پست‌های منقطع 20 و 40 سانتی متری هستند. طول لبه‌ها یا بال این نوع والپست حدود 7 سانتی متر است ساخته می‌شود. والپست‌های منقطع در لبه‌های طرفین و بالایی دیوارهای غیرسازه‌ای استفاده می‌شوند. والپست منقطع در طرفی از دیوار غیرسازه‌ای به کار می‌رود که دیوار باید به سازه اصلی متصل شود (در چپ یا راست به ستون و در بالا به زیر تیر فوقانی). در اسکلت‌های بتنی وال پست‌های منقطع توسط پیچ و رول بولت به سازه متصل می‌شوند. در اسکلت‌های فلزی این قطعات ناودانی شکل به اسکلت جوش می‌شوند. در اتصال دیوارهای غیرسازه‌ای به سازه اصلی طول والپست‌های منقطع، تعداد و حتی ضخامت آن‌ها بسته به اهمیت ساختمان تعیین می‌گردد اما در ساختمان‌های مسکونی عادی در طرفین دیوار معمولا از وال پست‌های منقطع با طول 40 سانتی متر استفاده می‌کنند و در بالای دیوار از وال پست‌های منقطع 20 سانتی متری استفاده می‌شود. بر روی این نوع وال پست نیز سوراخ‌های لوبیایی برای قرار گرفتن انتهای مفتول‌های میلگردهای بستر تعبیه شده است. طول وال پست‌های منقطع، تعداد وال پست‌های منقطع و ضخامت آن‌ها در هر طرف و مکان استفاده از آن‌ها توسط طراح و محاسب طبق دیتیل بیان شده در آیین نامه‌های ساختمانی تعیین می‌شوند. وال پست‌های منقطع باید در هر طرف دیواری که به سازه اصلی متصل می‌شود به کار رود و در این مسأله استثنائی وجود ندارد. والپست منقطع هم در سازه بتنی و هم در سازه فولادی قابل استفاده است.

نبشی منقطع

نبشی منقطع نبشی‌هایی از جنس ورق گالوانیزه هستند که هر کدام از آن‌ها می‌توانند در یک طرف یک دیوار قرار گیرند. این نبشی‌ها نیز در اتصال دیوار غیرسازه‌ای با سازه اصلی به کار می‌روند. هر دو نبشی منقطع می‌توانند عملکردی مانند یک وال پست منقطع را داشته باشند. در فرآیند ساخت نبشی‌های منقطع بر روی آن شیارها یا برآمدگی‌هایی ایجاد می‌شوند. این شیارها باعث افزایش استحکام نبشی منقطع در مقابل خم شدن است. به واسطه وجود این شیارها با وجودی که معمولا ورقی که نبشی منقطع از آن ساخته می‌شود ضخامت کمتری نسبت به ورق استفاده شده در وال پست منقطع دارد، استحکام نبشی منقطع کاملا قابل قبول بوده و آیین نامه‌های مقررات ساختمان استفاده از آن‌ها را منع نمی‌کنند. لبه‌های نبشی منقطع معمولا 10 و 7 سانتی متر هستند که لبه 7 سانتی متری به سازه اصلی و لبه 10 سانتی متری برای نگه داشتن دیوار در یک طرف آن استفاده می‌شود. از آنجایی که هر نبشی منقطع نگه دارنده دیوار در یک سمت آن است و نیاز ندارد که مانند وال پست منقطع کناره دیوار بین دو لبه آن قرار گیرد، در بعضی ساختمان‌ها امکان به کارگیری آن پس از اجرای دیوار نیز می‌باشد. حتی در بعضی ساختمان‌هایی که در زمان ساخت دیوار مقاوم سازی دیوارهای غیرسازه‌ای در زمان ساخت انجام نشده است، ممکن است بتوان از نبشی منقطع برای مقاوم سازی استفاده کرد.

الزامات آیین نامه‌ای استفاده از وال پست

در آیین نامه‌های مقررات ملی ساختمان اجرای وال پست برای تمام ساختمان‌های با اسکلت بتنی و فولادی با هر تعداد طبقه الزامی اعلام شده است و هیچ نوع ساختمانی از این قاعده مستثنی نشده است. ضمنا برای ساختمان‌های مسکونی (ساختمان‌های دارای اهمیت متوسط) عملکرد دیوارهای غیرسازه‌ای باید به گونه‌ای باشد که تخریب شدید یا ریزش نداشته باشد. البته در هنگام اعمال نیروهای جانبی به ساختمان ایجاد شدن ترک‌های ریز که موجب آسیب جدی به دیوار نمی‌شوند بلامانع دانسته شده است. در مباحث مقررات ملی ساختمان در قسمت‌های مختلفی استفاده از ادواتی چون وال پست بیان شده است و برای چگونگی استفاده از آن ضوابط و قواعدی ذکر گردیده است. در اینجا به چند قسمت مهم مرتبط با کاربرد والپست در مقاوم سازی اجزای غیرسازه‌ای که در آیین نامه‌ها آمده است اشاره می‌کنیم:

در مبحث چهارم در بخش 4-9-1-3 آمده است که در تمام دیوارهای ساختمان به ویژه در دیوارهای نما، جهت مقاومت در برابر زمین لرزه، ضوابط مبحث ششم مقررات ملی ساختمان و آیین نامه طراحی ساختمان در برابر زلزله (استاندارد 2800) باید رعایت شود.

در مبحث هشتم در بخش 8-3-5 درباره اجزای غیرسازه‌ای صحبت شده است. در این قسمت درباره دیوارهای جداکننده به تفصیل صحبت شده و ضوابط و الزامات مختلفی بیان شده است. در این قسمت همچنین درباره اجزای غیرسازه‌ای دیگر مانند سقف کاذب، پلکان، نما و جان پناه نیز مطالبی بیان شده است که باید در ساختمان‌ها اجرا گردد.

نشریه شماره 819 مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی راهنمای طراحی سازه‌ای و جزئیات اجرایی دیوارهای غیرسازه‌ای می‌باشد. در این نشریه چگونگی محاسبات و طراحی لازم برای اجزای غیرسازه‌ای آمده است. دیوارهای غیرسازه‌ای بر اساس این نشریه قابل طراحی می‌باشد.

استاندارد 2800 مقررات ملی ساختمان به طراحی لرزه‌ای اجزای غیرسازه‌ای می‌پردازد. در این استاندارد در ابتدا به تعاریف و مفاهیم اولیه پرداخته می‌شود و سپس ضوابط طراحی لرزه‌ای برای ساختمان‌های مختلف و مطالب مرتبط با آن بیان می‌گردد. استاندارد 2800 مرجع اصلی محاسبات طراحی ساختمان در برابر لرزه است که هر طراح ملزم به اجرای موارد ذکر شده در آن است. به طور مثال در مورد استفاده از وال پست در این استاندارد در بخش 4-5-3 چنین بیان می‌شود که دیوارهای خارجی باید توانایی پذیرش تغییر مکان‌های نسبی مشخص شده در بند 4-3 یا تغییر شکل‌های ناشی از دمای محیط را داشته باشند. به عبارت دیگر دیوارهای خارجی باید از سازه اصلی جداسازی شود و با اتصالات مناسب به گونه‌ای با سازه اصلی مرتبط باشد که بتواند تغییر مکان‌های ناشی از زلزله و همچنین تغییر دمای محیط را بدون مشکل تحمل کند.

پیوست ششم استاندارد 2800 در سال 1396 ارائه شد. این پیوست به واسطه مشاهده عدم کارایی روش‌های مقاوم سازی سنتی در زلزله‌های اخیر علی الخصوص زلزله کرمانشاه به استاندارد 2800 ضمیمه شد. در این پیوست با جزئیات فراوان روش اجرای انواع وال پست یا ادوات دیگر مقاوم سازی برای اجزای غیرسازه‌ای بیان شده است. طبق پیوست ششم استاندارد 2800 استفاده از وال پست در دیوارهای غیرسازه‌ای متشکل از بلوک‌های سفالی، بلوک‌های سیمانی، بلوک‌های هبلکس، AAC و … ضروری است. برای اجزای غیرسازه‌ای ساخته شده از هر یک از این مصالح، در این پیوست چگونگی روش‌های اجرای وال پست آمده است.

اجرای وال پست

در پیوست ششم استاندارد 2800 که به جزئیات طراحی لرزه‌ای و اجرای اجزای غیرسازه‌ای می‌پردازد، ضوابط طراحی مهار لرزه‌ای اجزای غیرسازه‌ای یک ساختمان بیان شده است. در این آیین نامه برای این امر راهکارهایی ارائه شده است. البته در این پیوست آمده است که رعایت مو به موی این جزئیات اجباری نمی‌باشد و مهندس طراح در صورتی که محاسبات طراحی و مهار لرزه‌ای خود را بر اساس ضوابط بیان شده انجام دهد و اهداف در نظر گرفته شده را برآورده نماید، می‌تواند از هر نوع راهکاری که صلاح می‌داند استفاده کند.

انواع دیوارها

به طور کلی طراحی دیوارها به دو صورت قابل انجام است:

1. دیوارهای پیوسته یا چسبانده شده به سازه اصلی (میانقابی)

این دیوارها به صورت مقید به سازه اصلی متصل می‌شوند. این دیوارها در سختی سازه اصلی تاثیرگذار هستند و باید اثر آن‌ها در طراحی لحاظ کرد. در این دیوارها باید رفتار و عملکرد میانقابی دیوار و نیروهای وارد بر ستون و تیر طبق ضوابط بیان شده در محاسبات دخالت داده شوند.

2. دیوارهای غیر پیوسته (جداسازی شده از سازه اصلی)

این دیوارها، دیوارهایی هستند که به جز در کف از سازه اصلی جداسازی شده‌اند. این جداسازی با در نظر گرفتن فاصله‌ای به نام درز انقطاع صورت می‌گیرد. در رفتار لرزه ای، این دیوارها در سختی سازه دخالتی ندارند و مشکلی برای رفتار سازه ایجاد نمی‌کنند. دیوارهای خارجی و همچنین تیغه‌های داخلی هر دو می‌توانند به صورت دیوارهای غیر پیوسته طراحی شوند. اتصالات مابین این دیوارها و سازه اصلی باید به گونه‌ای باشد که قابلیت آزادی اندک داخل صفحه و مهار خارج صفحه را برای آن‌ها فراهم کنند. درزهای انقطاع مابین دیوارهای غیر پیوسته و سازه اصلی با مواد ارتجاع‌پذیری مانند یونولیت و پشم سنگ ضد رطوبت پر می‌شوند. علاوه بر در نظر گرفتن درز انقطاع بین طرفین دیوار غیرسازه‌ای و سازه اصلی باید بین بالای دیوار و تیر فوقانی نیز فاصله‌ای در نظر گفته شود. فاصله جداسازی دیوار از ستون‌ها به اندازه 0.01 ارتفاع دیوار (برای یک دیوار 3 متری حدود 3 سانتی متر) و فاصله جداسازی بالای دیوار تا زیر تیر فوقانی بیشترین مقدار بین 2.5 سانتی متر یا حداکثر خیز دراز مدت تیر منظور می‌شود. درز انقطاع در نظر گرفته شده در طرفین دیوار که با مواد قابل ارتجاع پر شده است باعث می‌شود دیوار بتواند در جهت داخل صفحه در زمان وقوع حوادث کمی حرکت داشته باشد و نیروهای لحظه‌ای شدید که باعث تخریب دیوار می‌شود به آن وارد نشود. فاصله در نظر گرفته شده در بالای دیوار باعث می‌شود که بعد از ساخت ساختمان و نشست آن بار تیر فوقانی به صورت مستقیم بر روی دیوار غیرسازه‌ای زیرین وارد نشود. در روش‌های قدیمی بین بالای دیوار و تیر فوقانی با آجر یا مصالح دیگر پر می‌شد. این عمل باعث می‌شد که بعد از نشست ساختمان در اثر بار تیر فوقانی، بر روی دیوار ترکی ایجاد شود. این مساله باعث آسیب‌پذیری دیوار در زمان وارد شدن نیروهای جانبی نیز می‌شود. با جداسازی تیر فوقانی و دیوار زیرین از رخداد چنین مواردی جلوگیری می‌شود. توجه شود برای طراحی دیوارهای خارجی که تمام ارتفاع طبقه را پوشش نمی‌دهند مخصوصا در ساختمان‌های بتنی، این دیوارها باید به صورت دیوار غیر پیوسته طراحی گردند. در صورت عدم جداسازی این نوع دیوار از قاب سازه ای، این دیوار می‌تواند تشکیل ستون کوتاه دهد و باعث آسیب‌پذیری سازه در این قسمت در هنگام وارد شدن نیروهای جانبی گردد.

در زمان وارد شدن نیروهای جانبی مانند زلزله به سازه در طبقات یک سازه تغییر مکان نسبی یک طبقه نسبت به طبقه زیرین ایجاد می‌شود. در صورتی که بین دیوار و ستون‌های دو طرف قاب اتصال گیردار و مقید وجود داشته باشد در اثر این تغییر مکانی نسبی طبقات انتهای دیوار از ستون جدا شده و در تکان‌های بعدی با کوچکترین نیروی خارج صفحه دیوار احتمال ریزش دارد. علاوه بر این در زمان اعمال نیروهای جانبی قاب‌های خمشی به صورت آ با کلاه در می‌آیند (به خاطر این که قاب‌های خمشی به گونه‌ای ساخته می‌شود که کنج‌ها 90 درجه باقی بمانند). در نتیجه این انحنای قاب‌های خمشی موجب اعمال نیروی عمودی از بالا به لبه انتهایی دیوار و تخریب آن می‌شود. نیروی عکس‌العمل دیوار نیز باعث جلوگیری از انعطاف لازم سازه اصلی در مقابل نیروهای جانبی وارد شده به ساختمان است که خود به تخریب سازه اصلی کمک می‌کند. بنابراین برای حفاظت یک ساختمان در مقابل زلزله جداسازی دیوارهای غیرسازه‌ای راه حلی بسیار منطقی به نظر می‌رسد. برای ساخت علی الخصوص ساختمان‌های با طبقات زیاد نیاز به جداسازی دیوارهای غیرسازه‌ای از سازه اصلی است. در این حالت استفاده از وال پست و دیگر ادوات مقاوم سازی دیوار غیرسازه‌ای اهمیت بسیار بالایی پیدا می‌کند.